Od początku roku zmieniła się sytuacja rodziców i opiekunów osób niepełnosprawnych. Wcześniej, po śmierci swojego podopiecznego, mogli znaleźć się w trudnej sytuacji bez prawa do jakichkolwiek świadczeń. Teraz mogą liczyć m.in. na świadczenie przedemerytalne.
Sprawowanie opieki nad osobą niepełnosprawną często wymaga poświeceń, włącznie z porzuceniem kariery zawodowej. Opiekunowie zwykle otrzymują w tym czasie świadczenie pielęgnacyjne lub specjalny zasiłek opiekuńczy. Wraz ze śmiercią swojego podopiecznego mogą jednak znaleźć się w bardzo trudnej sytuacji życiowej. Świadczenia przestają być wypłacane, a powrót do pracy z powodu braku doświadczenia lub długiej przerwy w życiu zawodowym może okazać się bardzo trudny. Sytuacja opiekunów uległa jednak zmianie wraz z nowelizacją ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy oraz ustawy o świadczeniach przedemerytalnych.
– Od 1 stycznia rodzice i opiekunowie osób niepełnosprawnych po ich śmierci mają prawo do zasiłku dla bezrobotnych tak, jakby wykonywali pracę. Przy spełnieniu pewnych warunków mogą także ubiegać się o świadczenie przedemerytalne. To bardzo ważna zmiana dla tych, którzy poświęcają niekiedy większość swojego życia na opiekę nad osobą, która nie jest zdolna do samodzielnej egzystencji. Do tej pory po śmierci swojego podopiecznego często pozostawali bez jakiegokolwiek finansowego zabezpieczenia – tłumaczy Piotr Olewiński, regionalny rzecznik prasowy ZUS.
Aby dotychczasowy opiekun mógł otrzymać świadczenie przedemerytalne powinien spełnić kilka warunków, które są wymienione w ustawie o świadczeniach przedemerytalnych. Pierwszym z nich jest pobieranie przez niego świadczenia pielęgnacyjnego, specjalnego zasiłku opiekuńczego lub zasiłku dla opiekuna – nieprzerwanie przez co najmniej 365 dni. Kolejnym wymogiem jest zarejestrowanie się w powiatowym urzędzie pracy, na które opiekun ma 60 dni od dnia ustania prawa do wymienionych świadczeń, czyli od śmierci podopiecznego. Do uzyskania świadczenia przedemerytalnego konieczne jest także spełnienie kryterium wieku. W dniu, w którym ustało prawo do świadczenia lub zasiłku opiekun musi mieć ukończone co najmniej 55 lat (kobieta) lub 60 lat (mężczyzna). Trzeba też dysponować 20-letnim (kobiety) lub 25-letnim (mężczyźni) okresem uprawniającym do emerytury. Spełnienie tych warunków sprawi, że po upływie 180 dni pobierania zasiłku dla bezrobotnych opiekunowi będzie przysługiwać świadczenie przedemerytalne.
Należy jednak dopilnować, aby okres pobierania zasiłku dla bezrobotnych przypadał bezpośrednio po okresie pobierania świadczenia lub zasiłku. Niestety, prawo do świadczenia przedemerytalnego nie przysługuje, jeśli między dniem ustania prawa do świadczenia lub zasiłku, a dniem zarejestrowania w urzędzie pracy opiekun podjął pracę zarobkową stanowiąca tytuł do obowiązkowych ubezpieczeń społecznych.
Szczegółowe informacje dotyczące świadczenia przedemerytalnego można znaleźć na stronie www.zus.pl.
Fot. Pixabay