Kto w XVI wieku mieszkał przy ulicy Piekarskiej?

Przed ustawieniem pomnika Bolesława Krzywoustego, na placu przy ulicy Piekarskiej, archeolodzy przeprowadzili badania, dzięki którym możemy jeszcze lepiej poznać nasze miasto. Wiele jednak pozostaje jeszcze tajemnicą.

Teren wzięty pod lupę przez archeologów został określony jako zaplecze gospodarcze funkcjonujące w okresie pomiędzy XIV a XVII wiekiem. Z pierwszej fazy użytkowania tego obszaru pozostały ślady działalności ludzkiej jedynie jako reliktów urządzenia grzewczego oraz wkopu związanego z konstrukcją kamienną, którą, co ciekawe, można wiązać z pozostałością po murze miejskim. Z XV wieku natomiast, który przez badaczy został określony jako okres najintensywniejszego zagospodarowania odnaleziono następne urządzenia grzewcze, jak również pierwszy budynek w tak zwanej konstrukcji szachulcowej (typ ściany drewnianej, wypełnionej gliną), który został zniszczony w trakcie pożaru jaki miał miejsce w 1545 roku. Jednak jeszcze w XVI wieku na tym terenie powstały dwa budynki oraz – co wskazuje na toczące się na tym obszarze życie – jamy śmietnikowe. W 1616 roku doszło jednak do następnego pożaru miasta, na skutek którego owe budynki również nie mogły się zachować. Zachowała się jednak ciekawa konstrukcja – dom, który według archeologów musiał powstać pod koniec XVI wieku. Badacze, odwołując się do jej bliskiej odległości od ulicy wnioskują, że był to budynek frontowy. Mogły w nim funkcjonować dwa piece, pochodzące z XVI i XVII wieku. Co ciekawe, archeolodzy twierdzą, że dom ten należał do bogatych mieszczan. Skąd ten wniosek? Na ten fakt wskazuje wielkość budynku oraz obecność naczyń importowanych czy wizerunek orła na kaflu piecowym. Jak przypominają badacze, w tym okresie, nawet w niewielkich domach pojawiało się bogate wyposażenie oraz efektowne piece kaflowe. Archeolodzy wskazują, że dom ten mógł funkcjonować nawet przez 200 lat. Wskazuje na to materiał ceramiczny, określany na XVI i XVII wiek. Trudno szukać trwalszych śladów osadnictwa z XVI i XVII wieku, gdyż nasze miasto często nękane było wspomnianymi już pożarami, które strawiły jego drewnianą zabudowę. Ponadto liczba mieszkańców uległa drastycznemu obniżeniu po epidemii oraz fali głodu, jakie przeszły w latach 1624 – 1625. Następnie wojny doprowadziły do ogromnych zniszczeń, których wynikiem było zaprzestanie zamieszkiwania na terenie przy ulicy Piekarskiej. Dopiero w XVIII wieku zbudowano tam spichlerz.

W związku z tym, że między badanym terenem a skarpą stoi wspomniany spichlerz, nie można było określić pierwotnej topografii terenu. Jednakże, dzięki wcześniejszym badaniom wiemy, że miejsce to, w stosunku do rynku lekko się wznosiło. Co ciekawe, na analizowanym obszarze widoczne było sztuczne wycięcie w skarpie, wykopane pod kamienny fundament. Może być on związany z przebiegiem murów miejskich od strony Wisły, które do tej pory nie zostały dokładnie określone. Trzeba tutaj też zwrócić uwagę na brak zagospodarowania terenu w kilkumetrowym pasie wzdłuż fundamentu, co umożliwiałoby pozostawienie przestrzeni niezbędnej do swobodnego przemieszczania się wzdłuż murów obwodowych.

Z przeprowadzonych badań wynika, że ten obszar, na którym obecnie znajduje się pomnik Bolesława Krzywoustego, w późnym średniowieczu pozostawał niezabudowany. Intensywniejsze zagospodarowanie tego terenu, którego ślady archeolodzy odkryli w trakcie swoich prac, miało miejsce w XV wieku. Jednakże przez między innymi nadsypywanie krawędzi skarpy wiele znaków pochodzących z tamtych czasów zostało zniszczonych.